Arashi Night 2025

ผมเติบโตมากับ การรอคอย

รอว่าใครบางคนจะกลับมา

รอว่าฝนจะหยุดตก

รอว่าดวงอาทิตย์จะโผล่พ้นขอบฟ้า

รอว่าเมื่อไหร่ เวลาจะหยุดเดิน

สิ่งที่เรารอ คือสิ่งที่เราไม่รู้

เหมือนพายุ ที่จะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ไม่รู้

จะหายไปเมื่อไหร่..ก็ไม่รู้เช่นกัน

ทุกปี ฤดูฝน คือฤดูที่น่ากลัวที่สุด

มันงดงาม เดียวดาย และน่าสะพรึงกลัว

ฝนที่ตกลงมา ไม่ได้พากลิ่นในวัยเด็กที่เคยจำได้กลับมาด้วย

สิ่งที่เคยรู้สึก ก็ไม่ได้รู้สึกอีกแล้ว

สิ่งที่เคยสัมผัส ก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนเดิมอีกต่อไป

ขอเรียกวันเวลา และ ความรู้สึกที่เคยมีกลับมาอีกครั้ง

ให้คนที่เรารัก รู้ว่าเรายังรู้สึกเหมือนเดิม

และ หนึ่งในคนคนนั้น คือตัวเราเอง

คนที่เราเคยรู้จักในวัยเด็ก

คนที่เราเคยแคร์ความรู้สึกของเขา

จนวันหนึ่งโลกได้ทำให้เขาลืมเด็กคนนั้นไป

ทอดทิ้งเขาไว้เพียงลำพัง

และ ออกเดินทางเพื่อทำทุกอย่างให้คนอื่น

นอกเหนือจากการแสดงความขอบคุณ การแสดงความเคารพ

ให้คนทุกคนที่ให้กำเนิดผม ประคบประหงม

ให้โอกาสผมได้มีชีวิต ทำให้ผมกลับมามีชีวิต

ในวันที่เคยรู้สึกเหมือนไร้เรี่ยวแรง และ หาเหตุผลไม่เจอ

ว่าเหตุใด เราจึงควรต้องเดินหน้าต่อไป..

ขอบคุณ..ทุกคน ที่โอบอุ้มให้ผม และ พวกเราต่างผ่านพายุทุกลูกในชีวิต

ให้พวกเขารู้ ว่าแม้กระทั่งชั่ววินาที ที่เราได้พูดคุยกัน

บนยอดเขาอีกซีกหนึ่งของโลก

ในบาร์เล็ก ๆ บนถนนที่ไม่มีใครรู้จัก

ในสงครามที่ทุกคนกำลังพ่ายแพ้และสิ้นลม

ในเงามืด ที่มองไม่เห็นแม้เศษเสี้ยวของแสงสว่าง

ทุกถ้อยคำ และ การโอบกอดเหล่านั้น

เสมือนเป็นเหตุผลที่ยังทำให้ผมยังคงต้องทำงานหนัก

และจะทำให้หนักขึ้นไปจนวันสุดท้ายที่จักรวาลยังให้โอกาส

จะมีชีวิตอยู่ต่อไปให้นานที่สุด เพื่อดูแลทุกคนที่ผมรักในชีวิต

ให้ดีที่สุด..

ผมหวังว่า งานเล็ก ๆ ชิ้นนี้ จะให้แรงบันดาลใจ ให้ทุกคน

กลับไปดูแลเด็กคนนั้น ที่ทุกคนรู้จัก หรือเคยรู้จัก..

ที่คุณเห็นเขาทุกเช้าในกระจก

ที่เขาเคยถูกโอบกอด

กลับไปให้กำลังใจเขา

ดูแลเขา และ อย่าทอดทิ้งเขา

เหมือนที่ผมเคยผิดพลาดมาก่อน

เพราะเขาเองก็ต้องการความรัก

ความใส่ใจ

ไม่ได้ต่างอะไรกัน

กับร่างกาย

หรือ วิญญาณดวงอื่น

ปฐวี วิรานุวัตร

กรุงเทพฯ

เมษายน 2568

Arashi Night คืนแห่งพายุ

More info. explore that night !

Arashi Night 2018

https://www.alternativeuniverse.co/post/arashi-night-by-clear-gallery-tokyo-x-projectionist-asia