Laika, new member of Alternative Universe

"ผมเป็นคนดุ และ ดื้อตั้งแต่เด็ก แต่นั่นก็เพราะผมเป็นพันธุ์แท้

ถ้าเกิดมาเป็นหมา ก็น่าจะเป็นสายประกวด..

แม่บอกว่า ผมไม่ยิ้ม และ ไม่เล่นกับคนอื่นง่าย ๆ นอกจาก ได้อยู่กับสัตว์..

ตั้งแต่เด็ก ทุกคนที่โตมากับผม จะรู้ดีว่า ผมรักสัตว์มากขนาดไหน

แต่ด้วยโชคชะตา ไม่เป็นใจ ผมเสียหมาตัวแรกไปตั้งแต่ ไม่กี่ขวบ

ตามมาด้วย หมาตัวที่ 2 และ ตัวที่ 3

นุ่น

น้ำตาล

และ ตองตึง..

ทั้ง 3 ตัวพรัดพราก จากเราไป ผ่านความจำเป็นบางอย่าง โดยที่เราไม่สามารถควบคุมได้ แต่ผมยืนยันว่า ช่วงเวลาที่มีหมา และ ความรักกับหมาทุกตัวในชีวิต ดีกว่า การมีเวลากับมนุษย์มากนัก

จำความเจ็บปวดในวันนั้นได้ จำแววตาของมันได้ ตั้งแต่วันแรก ที่พ่อซื้อให้ และรู้ว่าแม่ไม่ชอบ และสุดท้าย แม่เอามันไปอยู่ที่บ้านคนอื่น ความเจ็บปวดในวันนั้น ไม่ใช่ การที่รู้สึกเจ็บปวดที่คิดถึงมัน แต่เราเจ็บปวดที่เห็นแววตามันตอนที่มันต้องอยู่กับคนอื่น ที่ไม่ใช่เรา และ เรารู้ว่าเราคิดถึงมันมากขนาดไหน เพราะสำหรับโลกของเด็กในวัยนั้น ไม่มีอะไรจะผูกพันกับเราเท่ากับสัตว์ที่รักเรา และ ผูกพันกับเรา เรารับรู้ได้ว่ามันรักเรามากขนาดไหน

เราเจอมันที่ข้างถนน และพ่อซื้อให้เราตัวละ 800 บาท ตอบไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามันพันธุ์อะไร แต่เรารู้สึกถูกชะตากับมัน ผมนอนไม่หลับ แล้วลงมาหามัน เพราะได้ยินเสียงร้อง พ่อตามลงมา และ ผมจำได้ว่าพ่อแอบมองดูผมอยู่ที่ตรงบันได ผมพยายามเอาน้ำมาให้มันกิน และ เป็นห่วงมันมาก กลัวว่ามันจะอยู่ไม่ได้

ตอนนั้น ตื่นแต่เช้ามืด นอนฝันถึงหมา ตัวแรก ตื่นขึ้นมาดูแลมัน พ่อถามผมว่า ตอนป๊าแก่ ๆ จะดูป๊าแบบนี้รึเปล่า จำคำถามในวันนั้นได้ดี...

สูญเสียน้ำตาล เพราะความจำเป็น ที่ต้องเดินต่อไป ทุกคนรู้ว่ามันรักผมแค่ไหน และ เราอยู่ด้วยกัน เสมือนเพื่อนคนเดียว ตอนที่ผมไปเป็นครูอยู่ในป่า และตองตึง ที่ชะตาชีวิตต้องพรัดพราก และ ทำให้เราไม่ได้มีโอกาสแม้กระทั่งดูแลมันไปจนช่วงเวลาสุดท้ายในชีวิต แต่ทุกคนที่รู้จักเราดี จะรู้ดีว่าเรารักมันขนาดไหน

หมาทุกตัวที่ผม เลี้ยงไม่เคยล่ามโซ่ ไม่เคยบังคับ แต่ทุกตัวฉลาด และ เป็นหนึ่งเดียวกับเรา ผ่านชีวิตไปด้วยกัน ทุกวัน ตื่นยันหลับ หลับยันตื่น จะไม่มีช่วงเวลาไหนที่ไม่คิดถึงมัน และไม่ต้องกังวล ว่ามันจะคิดร้ายกับเราหรือไม่ เพราะหมาไม่เคยลืมบุญคุณที่เราได้ให้กับมัน

พอมามีลูก ผมโชคดี ที่ภรรยาก็รู้ว่าลูกรักสัตว์มากเพียงไหน และ พยายามหาหนทาง ให้ผม มีเวลาให้กับลูก และ สัตว์ที่เขารักเสมอ.. ผมพยายามหาหนทาง ให้เขาอยู่กับสัตว์ หรือ สิ่งมีชีวิตอื่น ๆ นอกเหนือจากมนุษย์ให้มากที่สุดในช่วงที่เขายังเล็ก เพื่อที่เขาจะค้นพบ super power ที่พวกเรามีในสายเลือดของเรา คือการสื่อสารกับสิ่งต่าง ๆ ผ่านการการสัมผัส และ การมอง เหมือนกับสิ่งที่เพื่อนญี่ปุ่นสอนผมเกี่ยวกับ ชาวไอนุ ที่พวกเขามีพลังในการสื่อสารมหาศาล ผ่านการแสดงออก โดยไม่ต้องพูด และ ไร้ภาษา

ตอนเด็ก หลงรักเรื่อง เมาคลีมาก พอโตมา เจอเรื่อง Wolf Children กำกับโดย Mamoru Hosoda เรารู้สึก connect กับเรื่องนี้มาก โดยเฉพาะตอนที่ ลูกชาย ตัดสินใจทิ้งทุกอย่างเพื่อไปตามทางที่ตัวเองเชื่อ เพราะมันเป็นสัญชาติญาณ ของสิ่งที่ซ่อนอยู่ในชีวิตมัน.. และ ไม่มีใครจะเข้าใจ การตัดสินใจครั้งนั้นได้ดีเท่ากับแม่ของมัน ที่มองเห็นมันวิ่งออกไปจากบ้าน กระโดดดขึ้นไปบนยอดภูเขา เพื่อไปตามหาหนทางของมันเอง.. และ ทิ้งแม่และน้องสาวไว้ข้างหลัง.. หลังจากความตายของผู้เป็นพ่อ ที่เป็นหมาป่า และชีวิตที่แม่ต้องสละความเป็นมนุษย์ เพื่อกลายมาเป็นหมาป่า เพราะความรักที่แท้จริงในตัวตน และ ในวิญญาณของชายที่รัก

.

.

ผมเป็นคนดุ และ ดื้อตั้งแต่เด็ก แต่นั่นก็เพราะผมเป็นพันธุ์แท้ แม่บอกว่า ผมไม่ยิ้ม และ ไม่เล่นกับคนอื่นง่าย ๆ นอกจาก ได้อยู่กับสัตว์..

สายเลือดมองโกเลียน ผสม แต้จิ๋วเฉาโจว น่าจะดุร้ายที่สุดในการผสม

ฝั่งหนึ่งกระโจนขึ้นล๊อกคอแล้วควักหัวใจออกมา อีกฝั่งหนึ่งทั้งโลกยอมรับ ถึงพลังวิเศษ ใน 2 เรื่อง คือความเป็นมาเฟีย กับ เรื่องธุรกิจ

ถ้าคุณพ่อผมเชื่อฟัง ทุกคนในชีวิต เขาก็คงไม่มีวันนี้ และ เดินทางมาถึงวันนี้ไม่ได้ ถ้าไม่ทำในสิ่งที่เชื่อ แต่อยู่ที่ว่าสิ่งที่เชื่อ ถูกทำขึ้นเพื่อสิ่งใด และ เป้าหมายของมัน มีผลกระทบในเชิงบวกหรือเชิงลบ

ตอนเด็ก ๆ แอบเสียใจ ที่แม่ไม่ค่อยรักหมาของผม เพราะมันชอบทำกระโปรงแม่เลอะ และ กัดรองเท้าของแม่ขาด แต่ผมไม่ได้คิดว่า ผมให้อภัยความรู้สึกที่ผมไม่ได้เจอหมาของผมตอนที่ผมกลับมาที่บ้าน แล้วต้องรู้ว่ามันต้องเจ็บปวดขนาดไหนตอนที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน

ในวันที่มันตาย ผมนอนร้องไห้ จนหมอนเปียกชุ่มไปหมด ได้ยินว่าแม่ก็ร้องไห้เช่นกัน.. และเสียใจที่ไม่ได้มีเวลากับมันมากนักตอนที่มันอยู่..

ก่อนที่ผมจะมีลูก ผมก็รู้ว่ามันเป็นความลำบาก เป็นภาระ เป็นความรับผิดชอบ แต่ทุกคนที่รู้จักผม จะรู้ว่าผม รักษาชีวิตของลูกผม ทั้งในครรภ์ ในโลกความเป็นจริง และ ในวิญญาณธาตุ ผมไม่ได้คิดว่าผมบ้า คนที่ไม่เป็นแบบนี้ต่างหาก ที่น่ากลัว..​ เพราะผมเป็นมนุษย์ ไม่ใช่ software

ได้ยินมาว่า การที่ สุนัข บางสายพันธุ์ จะทำให้เด็ก ๆ ที่เติบโตขึ้นพร้อมกับพวกเขา ใช้เวลากับ การดูการ์ตูน หรือเล่นเกมส์ ผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์ลดลง และ มีเวลากับสิ่งมีชีวิตที่มีชีวิตจิตใจที่ AI ยังไม่สามารถสร้างได้ โดยเฉพาะสุนัข"

ผมตั้งชื่อ "Laika" หมาตัวที่ 4 ในชีวิต..

เพื่อระลึกถึง หมาตัวแรกของโลก ที่มนุษย์ส่งมันขึ้นไปบนอวกาศ ระลึกถึง เพื่อนรัก ที่เคยมีเวลาด้วยกันทุกตัว ที่ได้จากเราไป และ เป็นชื่อโครงการ ขนาด 700 ไร่ ที่กาญจนบุรี ที่เคยนำเสนอกับบริษัทรายใหญ่แห่งหนึ่ง

ขอบคุณ Laika ที่เขามา ในวันที่รู้สึกหมดศรัทธาในมนุษย์ และ แม้กระทั่งตัวเองในบางครั้ง หวังว่า เราจะอยู่กันไปให้นานที่สุด กับลูก ๆ และคนในชีวิตที่ผมรักทุกคน และ ได้มีช่วงเวลาด้วยกัน เหมือนสมาชิกในครอบครัว นานที่สุดเท่าที่เราจะยื้อมันไว้ได้ ในโลกแห่งความเป็นจริง และโลกใบอื่น ๆ ที่ดำรงอยู่ในมิติที่เรายังเข้าถึงมันได้ใน จิต และ ภพภูมิอื่น ๆ จักรวาล

ปฐวี วิรานุวัตร

23 May, 2024